兩擔穀子 ข้าวเปลือกสองหาบ

มีพี่น้องคู่หนึ่ง ตั้งแต่เด็กรักใคร่สามัคคีกันมาก　 พอโตเป็นผู้ใหญ่ 　ต่างก็แต่งงานมีครอบครัวแล้ว 　พ่อแม่จึงให้พวกเขาแยกบ้านกันอยู่ 　แยกบ้านไม่แยกนาในสมัยก่อนเป็นเรื่องธรรมดา 　พี่น้องคู่นี้ก็เหมือนกัน

มีอยู่ปีหนึ่งหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว 　ต่างก็แบ่งข้าวเปลือกกันคนละครึ่งหาบกลับไปบ้านของตน 　แล้วกองไว้ที่ลานตากข้าวหน้าบ้าน

พอถึงตอนค่ำผู้เป็นพี่ก็คิดว่า　 น้องชายอายุยังน้อย ลูก ๆ ก็ยังเล็กอยู่ เราควรช่วยเหลือเขาให้มากถึงจะถูก 　เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้วก็หาบข้าวเปลือกหนึ่งหาบ 　ไปที่บ้านของน้องชายอย่างเงียบ ๆ

ฝ่ายน้องชายก็คิดว่า 　พี่ชายมีลูกหลายคน 　แบ่งข้าวเปลือกได้เพียงไม่กี่หาบจะพอกินได้อย่างไร? 　คิดแล้วก็หาบข้าวเปลือกหนึ่งหาบส่งไปที่บ้านของพี่ชายอย่างเงียบ ๆ

รุ่งเช้าเขาทั้งสองต่างก็ประหลาดใจ ที่ข้าวเปลือกของตนไม่ได้ลดน้อยลงเลย

พอตกค่ำเขาทั้งสองต่างก็เกิดความคิดแบบเดิมขึ้นอีกเมื่อพี่หาบข้าวเปลือกไป ถึงหน้าบ้านของน้องชาย เป็นเวลาเดียวกับที่น้องชายก็กำลังหาบข้าวเปลือก เตรียมจะส่งไปให้พี่ชายเช่นกัน เขาทั้งสองเผชิญหน้ากัน เกิดความรู้สึกตื้นตันใจจนน้ำตาไหลอย่างไม่รู้สึกตัว

** 本文歡迎引用，但請註明出處及作者。
目的達泰語教室 – 學泰語、學泰文、泰語老師、泰語會話、泰文課程、每月開班．免費試聽